Nowe wyjścia Mary

Śluby królewskiej Danii - hrabina Alexandra

Gdy w 1995 roku ogłoszono zaręczyny księcia Joachim i pochodzącej z Hongkongu Alexandry Manley cała Dania była zarazem zachwycona jak i zdziwiona. Nie zapominajmy, że na ślub następcy tronu przyszło czekać kolejne dziewięć lat, więc w dniu ślubu 18 listopada 1995 roku Alexandra została przyjęta niczym Crown Princess. I aż do 2004 roku odgrywała jedną z głównych ról w operze zwanej Duńską Rodziną Królewską.

Starsza od swego wybranka o pięć lat, księżna, ze strony ojca ma angielskie i chińskie korzenie, ze strony matki austriackie. W latach 1983-1990 studiowała ekonomię na uniwersytetach w Japonii, Austrii i Wielkiej Brytanii, którą ukończyła z oceną celującą. Początkowo pracowała jako makler giełdowy w bankach Citibank i Jardine Fleming w Hongkongu. W 1990 roku rozpoczęła pracę w Dziale Sprzedaży i Marketingu spółki inwestycyjnej GT Management Limited, której dyrektorem została w 1993 roku. Na stanowisku pracowała do 1995 roku. W 1994 roku Aleksandra poznała księcia Danii Joachima, odbywającego praktykę w azjatyckim oddziale duńskiej spółki armatorskiej Maersk. Para zaręczyła się w trakcie wakacji na Filipinach jesienią 1994 roku, jednak zaręczyny zostały oficjalnie ogłoszone w maju 1995 roku. Przed zaręczynami nikt nie słyszał o Alexandrze, która w dniu swoich zaręczyn z księciem wzięła szturmem całą Danię.

Aleksandra otrzymała pierścionek zaręczynowy, składający się z rubinów i diamentów. Po ślubie przez krótki czas rozpatrywano możliwość jej dalszej kariery, jednak dwór stanowczo się temu sprzeciwił. Para doczekała się dwóch synów Mikołaja i Felixa. 16 września 2004 roku pałac ogłosił separację księcia i księżnej, po sześciu miesiącach w dniu 8 kwietnia 2005 roku para otrzymała rozwód. Księżna w tym momencie utraciła tytuł Jej Królewskiej Wysokości, nadal była jednak tytułowana Jej Wysokością Księżną Danii. 30 czerwca 2005 roku królowa Małgorzata przyznała swojej byłej synowej także tytuł hrabiny Frederiksborgu.

W dniu swego drugiego ślubu, 3 marca 2007 roku,  fotografem pracującym na dworze królewskim, Martinem Jørgensenem,  Alexandra utraciła tytuł JW księżnej Danii i do dnia dzisiejszego jest tytułowana jako, Jej Ekscelencja Aleksandra, hrabina Frederiksborgu. Hrabina sprawuje obecnie patronat nad 14 organizacjami charytatywnymi oraz instytucjami publicznymi. Należą do nich, m.in. Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Duńskie Stowarzyszenie Niewidomych, Duński oddział UNICEFu, ZOO w Odense, a także Duński Narodowy Chór Dziewczęcy.

Popularność młodej księżnej zapoczątkowała Jej suknia ślubna, niektórym przypomina tę z 1960 roku, w której wystąpiła księżniczka Małgorzata biorąc ślub ze znanym fotografem Antony'm Armstrong-Jones'em oraz jeszcze wcześniejszą suknię ślubną a zarazem kultową kreację księżnej Grace z Monako. Kreację Panny Młodej zaprojektował królewski krawiec Jørgen Bender.

Na suknia z jedwabiu naszyto 9 000 pereł. Do tego wysoki kołnierzy długie rękawy, wcięcie w talii i cztero-metrowy tren. Obszerny tiulowy welon został uwieńczony diamentowym diademem, który otrzymała od teściów. The Alexandrine Drop Tiara, powstała na przełomie ubiegłego wieku w Paryżu, na zlecenie króla Christiana X, który tę tiarę podarował swojej małżonce, królowej Alexandrine. Była to także pierwsza tiara królowej Małgorzaty, która otrzymała ją od ojca w dniu 18 urodzin oraz jedyna tiara która zdobiła głowę Alexandry przez niespełna dziesięć lat małżeństwa z księciem Joachimem. Po rozwodzie tiara stała się prywatną własnością hrabiny i mogliśmy ją podziwiać na Jej głowie w 2012 roku podczas koncertu z okazji Jubileuszu Królowej Małgorzaty.

Konferencja ONZ

Nowe zdęcie Mary

 

Śluby Królewskie Danii - Marie-Chantal Miller

Dziś przyjrzymy się ślubowi wnuka królowej Ingrid, księcia Pavlosa z Grecji.

Książę Pavlos był pierwszym, który poślubił dziewczynę z "gminu". Jednak nie do końca taką zwykłą. Jego wybranka z pewnością Kopciuszkiem nie była. Marie-Chantal Miller to córka miliardera - Roberta Millera.

Para poznała się na randce w ciemno w 1992 roku, zorganizowanej przez Aleksandra "Alecko" Papamarkou, Nowojorskiego bankier inwestycyjnego i miliardera. Przed tym spotkaniem Papamarkou opowiedział Pavlos'owi o Marie-Chantal, która była córką Jego klienta. Para spotkała się na 40. urodzinach Filipa Niarchaos'a w Nowym Orelanie. "Usiedliśmy obok siebie na obiedzie i spędziliśmy cały wieczór razem, rozmawialiśmy i tańczyliśmy. Myślę, że można nazwać to miłością od pierwszego wejrzenia." -wspomina Pavlos. Po latach w wywiadzie dla Vanity Fair, Marie-Chantal powiedziała: "To była miłość od pierwszego wejrzenia. Wiedziałam, że [Pavlos] jest osobą, którą chciałabym poślubić".

Pavlos zaproponował małżeństwo Marie-Chantal na wyciągu narciarskim w Gstaad , Szwajcaria podczas świątecznych wakacji w 1994 roku. Zgodnie z tradycją, Pavlos formalnie poprosił rodziców Marie-Chantal o zgodę na zawarcie małżeństwa. Król Konstantyn i Królowa Anna-Maria oficjalnie ogłosili zaręczyny pary w Londynie w dniu 11 stycznia 1995 roku. W swoim komunikacie, Król Konstantyn dodał: "Jestem w siódmym niebie".

W tym samym tygodniu, jak zapowiedział król Konstantyna, Pavlos i Marie-Chantal udali soę do Fener w Stambule , Turcja gdzie zostali pobłogosławieni przez Ekumenicznego Patriarchę Bartłomieja I w Konstantynopolu . Przed spotkaniem z patriarchą, Marie-Chantal ogłosiła, że postanowiła przejść z katolickiego do Greckiego Kościoła Prawosławnego . Marie-Chantal została przyjęta do Greckiego Kościoła Prawosławnego w dniu 22 maja 1995 r. w kaplicy św w Nowym Jorku. Jej ojcem chrzestnym został Alecko Papamarkou . Podczas chrztu była obecna Grecka Rodzina Królewska i rodzina Miller.

Kuzynka królowej Elżbiety - Lady Elizabeth Anson, została powołana jako organizator ślubu w dniu na 01 lipca. Na miejsce ceremonii wybrano Katedrę św Zofii w londyńskiej dzielnicy Bayswater. Założona w 1877 roku, Katedra jest duchowym domem greckiej dynastii.
Hampton Court Palace została udostępniona na przyjęcie a Claridge Hotel - tradycyjny dom podczas królewskich wizyt - był miejscem recepcji dla odwiedzających gości. Zaproszenia ślubne, grawerowane w Paryżu, zostały wysyłane na cały świat. Szybko ślub stał się najbardziej oczekiwanym wydarzeniem roku. " Europejski książę poślubi amerykańską miliarderkę" krzyczały nagłówki gazet we wszystkich czterech stronach świata, nie tylko w Grecji. Telewizja, radio i gazety prosiły o  akredytację na imprezy i konferencje prasowe odbywające się dla mediów międzynarodowych. W lecie 1993 roku - rząd pozwolił na odwiedzenie Grecji przez Król Konstantyn i jego rodzinę. Jednak rodzina została szybko przy pomocy wojska zmuszona do opuszczenia ojczyzny. Powód: Zwykli Grecy wyszli na powitanie króla, władze obawiały się gwałtownego wzrostu poparcia dla monarchii, która została formalnie zniesiona w 1974 roku. Wkrótce potem rodzina została pozbawiona prywatnych własności, narodowości i anulowano ich paszporty. Jednak Grecy wykazali swoją lojalność - tysiące sympatyków wysyłało wiadomości do pary królewskiej i wielu zarezerwowało loty do Londynu, aby być z nimi w dniu 1 lipca. Kilku greckich członków parlamentu zgodziło się również wziąć udział w ślubie, mimo ostrzeżeń ze strony Papandreaou, że stracą swój status w Parlamencie. Mimo sprzeciwu ze strony rządu greckiego, coraz więcej znamienitych gości akceptowało zaproszenia. Swoją obecność potwierdzili królowa Elżbieta, książę Edynburga, książę Walii, królowa Matka, księstwa Gloucester i Kentu. Nie mogło zabraknąć także sióstr pary królewskiej Grecji, królowych z Danii i Hiszpanii oraz członków ich rodzin. Duńska monarchini przybyła na pokładzie Danesborg, który został zacumowany na Tamizie. Późnej odbyło się tam przyjęcie na cześć pary młodej. Członkowie rodzin królewskich Szwecji, Belgii, Holandii, Luksemburga, Liechtensteinu także potwierdzili przybycie. Na liście zaproszonych nie zabrakło wygnanych władców z Bułgarii, Rumunii, Włoch i Jugosławii. Bliski Wschód był reprezentowany przez króla Husajna i królową Jordanii Noor oraz Shah Reza II i cesarzową Farah z Iranu.

para podczas jednego z przed-ślubnych przyjęć

Rodzice panny młodej zorganizowali przyjęcie dla 1300 gości dwa dni przed ślubem. Odbyło się ono w Wortham Park, rezydencji w Butter Palladian, Kent. Dwa olbrzymie namioty zostały wzniesione na terenie ogrodu. Przypominały one Partenon w Atenach i kontynuowały grecką tematykę, wszystko zostało urządzone w kolorach niebieskich i bieli, narodowych barwach Grecji. Nie zapominajmy o spektakularnych fajerwerków i tancerzy w greckich strojach narodowych. Mimo, że królowa Elżbieta nie uczestniczyła, jej mąż urodzony w Grecji, został zauważony jadąc sam na imprezę w Land Roverze. Książę Albert z Monako przyleciał na wspaniałe przyjęcie, ale niestety nie mógł uczestniczyć w ślubie w ostatnią sobotę, gdyż był potrzebny w domu podczas bardziej prywatnej ceremonii ślubnej młodszej siostry Stephanie w Monte Carlo. Impreza trwała do 4 rano, kiedy to większość niestrudzonych, utytułowanych tancerzy cieszyła się śniadaniem z szampanem.

Jak już wspomniałam Królowa Małgorzata z Danii zorganizowała inną wielką imprezę dla pary na pokładzie swojego jachtu Daneborg, zacumowanym przy Tower of London na Tamizie. Królowa Elżbieta z kolei zorganizowała wspaniałe tea party dla nich w hotelu Claridges tydzień wcześniej.

Ceremonia ślubna trwała ponad godzinę. W Katedrze znalazło się ponad czterysta pięćdziesiąt gości. Pozostali (850), obserwowali wydarzenie przez satelitę w Hampton Court Palace. Ślub zgromadził pierwszy raz od 1947 roku taką ilość koronowanych głów. 

Suknię Ślubną zaprojektował Valentino. Jedwabna suknia w kolorze perły inkrustowanej kością słoniową zachwycała aplikacjami z róż i cztero i pół metrowym trenem. Ponoć miała kosztować 225 tysięcy dolarów.  Suknię szyto dwadzieścia pięć szwaczek przez cztery miesiące z dwunastu różnych rodzajów koronek.



W listopadzie 2012 r., suknia został na wystawiona na wystawie Valentino: Master of Couture w Somerset House w Londynie. Wystawa była czynna od 29 listopada 2012 do 3 marca 2013 roku. Ślub Marie-Chantal i Pavlosa uważa się za najdroższy w historii.

Sesja w Verbier !!

Witajcie (wreszcie dotarłam do domu ze szkoły) dziś miała miejsce sesja w Verbier:

Mary i Frederik z dziećmi byli na Malediwach (zdjęcia)

Śluby Królewskie Danii - księżniczka Benedikte

3 lutego 1968 roku, Fredensborg ponownie przystroił się uroczyście. Niespełna rok wcześniej w czerwcu 1967 roku ślub brała Następczyni Tronu, wcześnie w 1964 roku najmłodsza z rodzeństwa, teraz przyszedł czas na ostatnią z sióstr, Benedikte i Jej wybranka, księcia Reincharda. Cała uroczystość miała bardziej prywatny charakter, pomimo wspaniałych mundurów i oszałamiających klejnotów. W kaplicy dekoracje były skromne, aczkolwiek wdzięczne. Wokół ołtarza znalazły się dekoracje z białych róż i świece.

Para siedziała nieco odizolowany od swoich gości, na perskim dywanie. Po lewej stronie siedziała rodziny księżniczki z królem Frederikiem IX na czele, po prawej matka Pana Młodego, JKW Księżniczka Małgorzata zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg i reszta rodziny księcia.
Goście zaczęli przybywać na 16:45, a pan młody przyjechał zaledwie 30 minut później, mundur i Order Słonia. Książę wybrał na swego świadka swojego brata, księcia Robina zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg.

Goście nadal przybywają, w kaplicy zaczęła rozbrzmiewać muzyka z organów, stojących w korytarzu prowadzącym do kaplicy, gdzie stał pułk Huzarów Królewskich. Na koniec przybyli najważniejsi goście król Szwecji i Jego córka, królowa Danii. Wszystkie głowy odwróciły się w stronę wejścia, skąd swą drogę do ołtarza rozpoczęła księżniczka Benedikte wsparta na ramieniu ojca. Panna Młoda ubrana w suknię projektu Jørgen'a Bender, który stworzył kreacje także Jej sióstr wygląda pięknie. Zgodnie z tradycją nosi welon swej matki i Khedive of Egypt Cartier.

Suknia wykonana jest z białego jedwabiu, z długimi rękawami, ma prostą spódnicę i długi "królewski" tren rozciągający się od ramion. Wysoka talia jest akcentowana dwiema małymi kokardkami, każda z nichzostała  ozdobiona diamentową gwiazdą.

Po dojściu do ołtarza Pan Młody pocałował ją w policzek i dłoń, po tym księżniczka odwróciła się do ojca, który spontanicznie pocałował ją w policzek. Ceremonia była krótsza i prostsza niż w przypadku ślubu Małgorzaty, rok wcześniej. Erik Jensen, biskup Aalborg i kapelan Trybunału, wygłosił kazanie. Jak we wszystkich rodzinach, małe dzieci nudzą się podczas takich oficjalnych uroczystości, tak było i tym razem, księżniczka Alexia Grecji i Danii, najstarsze dziecko króla i królowej Grecji podeszła pod sam ołtarz, gdy próbowała uciec ceremonii, po próbie wspinania się na jedną z marmurowych kolumn kaplicy, próbowała wyciągnąć tatę, mamę i babcię z ceremonii. Po pewnym czasie, księżniczce udało się namówić mamę na opuszczenie ceremonii, po chwili królowa Anna Maria wróciła, ale już bez córki.

Po kazaniu, para wymieniła się obrączkami, a biskup udzielił im błogosławieństwa. Następnie królowa Anna Maria (świadek panny młodej) podała swej siostrze bukiet kwiatów. Para Młoda zwróciła się zebranych, zgodnie z ceremoniałem, księżniczka dygnęła, następnie para udała się do wyjścia z kaplicy.  

Frederik i Mary z dziećmi byli w Dubaju ? + ferie w Verbier

Witajcie, wreszcie jestem w domu, muszę przyznać, że z niecierpliwością czekałam, aż będę mogła napisać tą notkę :)

Frederik w Soczi

Wręczenie nagród + 42 urodziny Mary

Mary na 200 years anniversary of School

Śluby Królewskie Danii - królowa Małgorzata

10 czerwca 1967 roku księżniczka Małgorzata ślubowała swojemu wybrankowi, francuskiemu dyplomacie,  hrabiemu Henri'emu de Laborde de Monpezat, wierność i miłość.

Jedwabną suknię, wtedy jeszcze księżniczki, zaprojektował Jørgen Bender, ulubiony matki, Panny Młodej królowej Ingrid. Suknię jego pomysłu nosiła także królowa Anna Maria. Księżniczka tak jak i Jej najmłodsza siostra w dniu swojego ślubu nosiła Khedive of Egypt Cartier i welon swej matki. Khedive of Egypt Cartier należała niegdyś do babci Małgorzaty, urodzonej jako księżniczka Margaret  Connaught, wnuczka królowej Wiktorii. Zmarła niestety w wieku 39 lat, a Jej córka Ingrid zabrała ją ze sobą przenosząc się do Danii ze Szwecji.  

 

Broszka - margaretka, należała początkowo do królowej Ingrid, która pożyczyła ją córce na dzień Jej ślubu, po Jej śmierci, Małgorzata ją otrzymała. 

Jak widać, przód sukni składa się z koronki, która była jednym ze ślubnych prezentów Jej babci, która po zawarciu związku małżeńskiego zamieszkała w Szwecji. Rodzina posiada dwa kawałki materiału, które zostały dodane nie tylko do sukni Małgorzaty, ale także innych potomkiń Margaret (a późnej usunięte). 

W przypadku Małgorzaty do historii przeszedł kwadratowy dekolt i tren sukni.