Księżna Mary: Księżna Lillian

Dziś w południe odbył się pogrzeb księżnej Lilian, która zmarła w wieku 97 lat. Ceremonia miała miejsce w kaplicy Pałacu Królewskiego w Sztokholmie. W uroczystości pogrzebowej uczestniczyli król Carl Gustaw, królowa Sylvia, królowa Danii Małgorzata, księżniczka Victoria, książę Daniel, książę Carl Philip, księżniczka Madeleine, Chris O’Neill, Sofia Hellqvist, księżniczka Birgitta, księżniczka Christina i Tord Magnussen, księżniczka Astrid. Na trumnie księżnej Lilian położono koronę księżniczki Eugenie. Księżna została pochowana na królewskim cmentarzu w dzielnicy Haga. Notka nie związana z tematyką bloga, jednak sama księżna może być dla wielu przykładem, na przykład dla mnie, była bardzo wytrwałą i silną kobietą, pozostała u boku księcia Bertila pomimo wielu przeciwnością.

Szwedzki dwór przez lata ukrywał jej istnienie. Ta plebejuszka i rozwódka z Walii, która skradła serce księciu Bertilowi uznawana była za zagrożenie dla panującej od 1818 roku dynastii rodu Bernadotte. Na błogosławieństwo króla Gustaw VI Adolf dla ich związku, czekali…33 lata.

Może lepiej przedstawię Wam Jej biografię.

Lillian Bernadotte, księżna Halland (Lillian May Davies, ur. 30 sierpnia 1915 w Swansea, Walia, Wielka Brytania, zm. 10 marca 2013 w Sztokholmie, Szwecja) – brytyjska modelka, członkini szwedzkiej rodziny królewskiej, od 7 grudnia 1976 księżna Halland jako żona szwedzkiego księcia Bertila Bernadotte.

Lillian May Davies urodziła się 30 sierpnia 1915 w Swansea w Południowej Walii. Była córką Williama Johna Davisa i jego żony, Gladys Mary Davies, z domu Curran. Oryginalnie jej imię brzmiało Lillian, ale podczas pracy modelki zrezygnowała z używania jednej z liter „l”. Jej zdjęcia znalazły się w wielu prestiżowych magazynach, między innymi w Vogue. Jej rodzice rozstali się w latach dwudziestych dwudziestego wieku, ale oficjalnie otrzymali rozwód dopiero w 1939.

Pomiędzy 1940 a 1945 rokiem Davies była żoną brytyjskiego aktora Ivana Craiga. W czasie II wojny światowej pracowała w fabryce, która produkowała radia dla brytyjskich żołnierzy i w szpitalu jako pielęgniarka. W 1943 w Londynie na przyjęciu z okazji jej dwudziestych ósmych urodzin poznała księcia Halland Bertila Bernadotte, trzeciego syna króla Szwecji, Gustawa VI Adolfa. Wkrótce zostali kochankami, pomimo że Lillian wciąż była mężatką.

Starszy brat księcia Bertila, Gustaw Adolf Bernadotte, książę Västerbotten był wówczas następcą szwedzkiego tronu, ale w styczniu 1947 zginął w katastrofie lotnicznej. Jego syn, Karol Gustaw, miał niespełna rok i okazało się, że w przypadku śmierci króla to książę Bertil pełniłby obowiązki regenta (inni następcy tronu utracili swoje prawa do dziedziczenia wskutek zawarcia związków małżeńskich nie zaakceptowanych przez dwór królewski). Książę Bertil zdecydował, że nie poślubi Lillian i para dyskretnie mieszkała razem przez ponad trzydzieści lat. Wykupuli dom we Francji w 1946 i było to ich prywatne miejsce zamieszkania. Bernadotte nie został jednak regentem, bo jego ojciec, Gustaw VI Adolf, żył jeszcze wiele lat, a po jego śmierci w 1973 tron przejął jego pełnoletni już wtedy wnuk, obecnie król Karol XVI Gustaw. Karol Gustaw sam poślubił kobietę nie mającą artystokratycznego pochodzenia i wyraził zgodę na ślub stryja z Lillian Davies. Para zawarła związek małżeński 7 grudnia 1976 w kościele w Pałacu Drottingholm w obecności króla i królowej Szwecji. Lillian otrzymała tytuł księżnej Halland. Małżonkowie nie mieli dzieci.

Książę Bertil zmarł 5 stycznia 1997 w ich domu w obecności księżnej Lillian.

Pomiędzy 1940 a 1945 rokiem Davies była żoną brytyjskiego aktora Ivana Craiga. W czasie II wojny światowej pracowała w fabryce, która produkowała radia dla brytyjskich żołnierzy i w szpitalu jako pielęgniarka. Książę Bertil, syn szwedzkiego króla Gustaw VI Adolf, w tym czasie pracował pracował w ambasadzie szwedzkiej w Londynie. Pełnił funkcję attaché wojskowego. Para poznała się w 1943 roku. Lilian zwróciła uwagę księcia, gdy bawiła się w modnym londyńskim klubie „Les Ambassadeurs”. Miała wówczas niespełna 28 lat. To była miłość od pierwszego wejrzenia.

Wkrótce zostali kochankami. Lilian była wówczas jeszcze mężatką. Ale to jej wojenne małżeństwo było właściwie fikcją. A że jej mąż też się zakochał, to para rozstała się w przyjaźni. Ale w tamtych czasach rozwód nie był dobrze przyjmowany, a rozwódka i to z gminu nie była wymarzoną kandydatką na żonę dla księcia.Starszy brat księcia Bertila, Gustaw Adolf Bernadotte, książę Västerbotten był wówczas następcą szwedzkiego tronu, ale w styczniu 1947 zginął w katastrofie lotniczej. Jego syn, Karol Gustaw, miał niespełna rok i okazało się, że w przypadku śmierci króla to książę Bertil pełniłby obowiązki regenta (inni następcy tronu utracili swoje prawa do dziedziczenia wskutek zawarcia związków małżeńskich nie zaakceptowanych przez dwór królewski). Książę Bertil zdecydował, że nie poślubi Lillian i para dyskretnie mieszkała razem przez ponad trzydzieści lat. Lilian i Bertil najpierw dyskretnie spędzali ze sobą czas we Francji w domu w Sainte-Maxime który wykupili w 1946 roku, a z czasem Lilian coraz częściej dyskretnie towarzyszyła księciu w Sztokholmie. Umówili się, że media nie będą pisać o ich zażyłości, a pewnego dnia opowiedzą całą swoją historię. Ale oczekiwanie było bardzo długie. W 1972 roku para pojawiła się nawet na gali w sztokholmskiej operze. Jednak, mimo to przez dekady dwór oficjalnie jej nie uznał. Bernadotte nie został jednak regentem, bo jego ojciec, Gustaw VI Adolf, żył jeszcze wiele lat, a po jego śmierci w 1973 tron przejął jego pełnoletni już wtedy wnuk, obecnie król Karol XVI Gustaw. Karol Gustaw sam poślubił kobietę nie mającą artystokratycznego pochodzenia i wyraził zgodę na ślub stryja z Lillian Davies. Para doszła do porozumienia z prasą.

Para zawarła związek małżeński 7 grudnia 1976 w kościele w Pałacu Drottingholm w obecności króla i królowej Szwecji. Panna młoda miała wówczas 61 lat, pan młody – 64. Lillian otrzymała tytuł księżnej Halland. Małżonkowie nie mieli dzieci.

Książę Bertil zmarł w 1997 r. na chorobę płuc. Był wtedy w domu. Lilian trzymała go za rękę. Księżna Lillian brała aktywny udział w życiu szwedzkiej rodziny królewskiej, nawet po śmierci męża. Reprezentowała króla w wielu oficjalnych wydarzeniach aż do 2010 roku. Opiekowała się licznymi organizacjami, była honorowym członkiem klubów i instytucji, które wcześniej miał pod swoim patronatem książę Bertil. Była bardzo lubiana wśród członków rodziny królewskiej, a najbliższe relacje łączyły ją z królową Sylwią, księżniczką Wiktorią i księciem Karolem Filipem.

Niemal każdego roku pojawiała się na ceremonii rozdania Nagród Nobla. Uczestniczyła w obchodach dwudziestej piątej rocznicy ślubu króla Karola Gustawa i królowej Sylwii (2001) i sześćdziesiątych urodzin króla (2006).

W 2000 roku opublikowała biografię, opisującą jej życie u boku księcia. W sierpniu 2008 upadła w swoim apartamencie, niefortunnie łamiąc biodro, a w lutym 2009 zdarzył się jej podobny wypadek. 3 czerwca 2010 ogłoszono, że księżna Halland cierpi na chorobę Alzheimera i nie będzie więcej pojawiać się publicznie (nie uczestniczyła w ceremonii zaślubin księżnej Wiktorii z Danielem Westlingiem w czerwcu 2010). Victoria wielokrotnie powtarzała jak dużo znaczyła dla niej księżna Lilian. Była dla niej jak babcia. Na jednym ze spotkań przed ślubem kiedy wręczano prezenty od niej, Victoria się rozpłakała.

Gdybym miała podsumować moje życie, wszystko było z powodu miłości – mówiła księżna Lilian w swoje 80. urodziny. Bertil jest wspaniałym człowiekiem, a ja go kocham.