Zgodnie z tradycją, Królowa i książę małżonek organizują bankiety Noworoczne w pałacu Amalienborg i Christiansborg, odpowiednio, na początku stycznia każdego roku.
Od wieków, Duńska Rodzina Królewska i Duńczycy świętują razem Nowy Rok, a wraz z tym życzą sobie szczęścia i dobrobytu w całym królestwie.
Choć nie ma pewności, to pierwsze bankiety noworoczne zaczęły odbywać się już w połowie 1600 roku.
Od czasów Frederika III - i prawdopodobnie na długo przed Jego panowaniem - królewski bankiet Sylwestrowy był oficjalnym wydarzeniem i odbywało się w Kopenhaskim Zamku ( Københavns Slot ).
Zamek został zbudowany pod koniec XIV wieku i znajdował się w miejscu obecnego Christiansborg Palace. Zamek miał tzw. ścianę kurtynową, otoczony był fosą, po obu stronach wjazdu stały wieże stanowiące bramę. Na początku zamek był własnością biskupa Roskilde, aż do momentu gdy prawa do zamku w 1417 roku nabył król Eric of Pomerania ( tłumacząc dokładnie na polski król Eryk z Pomorza). Od tego czasu zamek stał się oficjalna rezydencją monarchy. Zamek był wielokrotnie przebudowywany. Król Christian IV, dodał dużą iglicę do wieży wjazdowej, która pod nazwą Blue Tower zyskała reputację więzienia.
W 1720, Frederik IV całkowicie przebudował zamek, jednak już po krótkim czasie ściany zaczęły pękać i ustępować. Stało się zatem oczywiste, że jego następca. król Christian VI, zaraz po wstąpieniu na tron w 1730 roku, nakazał całkowite zburzenie zamku i budowę nowego, tak więc w latach 1733-1766 budowano tzw. pierwszy Christiansborg, któremu nadano nazwę na cześć króla. Zamek został wybudowany w stylu baroku wiedeńskiego połączonego z francuskim rokoko według projektu Eliasa Häussera. Budowla powstała na planie kwadratu z wewnętrznym dziedzińcem oraz placem do jazdy konnej od strony południowej. Wystrój wnętrz został zaprojektowany przez najlepszych duńskich architektów, Lauridsa de Thuraha i Nikolaia Eigtveda. Budynek ten padł jednak pastwą płomieni 26 lutego 1794 r., zanim całkowicie zakończono dekorację jego wnętrz, a duńska rodzina królewska przeniosła swoją kopenhaską siedzibę do Amalienborg.
Drugi Christiansborg, 1837 |
Tzw. drugi Christiansborg budowano w latach 1803-1828 według klasycystycznego projektu C. F. Hansena. Prace nad odbudową zostały wstrzymane po zakończeniu wojen napoleońskich, kiedy Państwo Duńskie ogłosiło bankructwo. Kiedy je wznowiono, zamek został odbudowany w stylu klasycystycznym bez uprzednio istniejącej wieży. W podobnym duchu przebudowano kościół zamkowy, w którym w 1767 r. miała miejsce koronacja Chrystiana VII i Karoliny Matyldy. Christiansborg miał ponownie stać się rezydencją królewską, ale poza Fryderykiem VII, który zamieszkał na zamku, wszyscy pozostali duńscy monarchowie wybrali Amalienborg jako miejsce rezydowania.
Zamek spłonął ponownie w 1884 r. i został odbudowany w latach 1907-1928 jako tzw. trzeci Christiansborg według projektu architekta Thorvalda Jørgensena, stając się dziełem jego życia. Trzeci Christiansborg odzyskał również wieżę, którą zniesiono w poprzednim projekcie. W nowoodbudowanym zamku przygotowano również apartamenty królewskie, licząc na powrót duńskiej rodziny królewskiej do zamku, ale Chrystian X odrzucił tę propozycję w grudniu 1921 r. wywołując niezadowolenie duńskich parlamentarzystów. W zamku urządzono jednak salę tronową (1933), w której umieszczono trony królewskie uratowane z pożaru Christiansborga w 1884 r. Z balkonu sali tronowej w 1947 r. ogłoszono intronizację Fryderyka IX, a w 1972 r. Małgorzaty II.
wikipedia
Wróćmy jednak do uroczystości Noworocznych, król Christian VI i królowa Zofia, po nakazaniu rozbiórki i budowy nowej rezydencji znieśli tradycję balów Sylwestrowych. Gdy Christiansborg był wreszcie gotowy, para królewska przeniosła się do niego, jednak nikt nieupoważniony od tamtego czasu nie miał wstępu do pałacu. Tradycja została przywrócona po I Wojnie Światowej, uroczystości tak jak kiedyś odbywały się jedynie 1 stycznia. Dopiero obecnie panująca królowa Małgorzata II i książę małżonek postanowili, że Nowy Rok będą świętować przez trzy dni. Najpierw 1 stycznia w Pałacu Christiana VII w Amalienborg, królowa organizuje uroczysty bankiet dla urzędników państwowych i członków Królewskiego Trybunału. Drugiego dnia, a właściwie dopiero 6 stycznia, rano przed dziesiątą również w Amalienborg odbywa się bankiet dla Sądu Najwyższego, Korpusu Oficerskiego Pułku Gwardii Królewskiej i Królewskiej Straży Husarskiej. Następnego dnia, 7 stycznia, ma miejsce trzeci dzień obchodów, również rano para królewska i książęca spotykają się z oficerami MON, 1,2 i 3 rangi Duńskiej Agencji Zarządzania Kryzysowego oraz zaproszonymi przedstawicielami dużych organizacji krajowych i tych które posiadają królewski patronat.
Przygotowania rozpoczynają się kilka dni przed sylwestrem, oczywiście wszystko musi być idealnie. Na zdjęciu poniżej taffeldækkerne osobiście dogląda wszystkich.
Na dekoracje składają się m.in. świeczniki i misy z kwiatami, zaprojektowanymi przez francuskiego architekta niemieckiego pochodzenia Gustava Friedricha Hetscha.
Szkło Lalaing af helkrystal, zostało zakupione dla pałacu w 1901 roku, ilość kieliszków została uzupełniona przez Holmegaards Glasværk w czasie I Wojny Światowej.
Królowa powróciła do starego zwyczaju podawania głównego dania na srebrnych talerzach. Początkowo na zastawę składało się 95 srebrnych talerzy, jednak w ciągu ostatnich 250 lat ich ilość wzrosła do 895.
W tym roku na bankiecie podano m.in. bażanta, mięczaki i homary.
Pięknie wygląda ta sala w trakcie przygotowań, a zielone kieliszki są przeurocze.:) To musi być niezapomniany wieczór dla wszystkich zaproszonych.
OdpowiedzUsuńJeśli dobrze pamiętam obowiązują stroje wieczorowe, ale bez tiar?
Pierwszego dnia tiary, tj 1 stycznia, a drugiego i trzeciego dnia długie suknie ale nie tiary ;)
OdpowiedzUsuńŚwietna notka, dużo się z niej dowiedziałam ;)
OdpowiedzUsuńUwielbiam Twojego bloga, tak dokładnie i skrupulatnie go prowadzisz :)
OdpowiedzUsuńŚwietna, interesująca notka, również bardzo wiele się z Niej dowiedziałam, czekam na jutro i nowe zdjęcia Mary oraz Rodziny Królewskiej :)
OdpowiedzUsuńBardzo interesująca notka, więcej takich :)
OdpowiedzUsuńA to zielone szkło intryguje mnie już od lat jak je na zdjęciach widzę.
Ania