Podsumowanie miesiąca: grudzień 2021

Birger Storm

1 grudnia królowa Małgorzata zaprosiła najbliższą rodzinę na premierę bożonarodzeniowego baletu "Królowa Śniegu" w sali koncertowej Tivoli. Na premierę przybyła księżna Mary z księciem Vincentem i księżniczką Josephine oraz książę Feliks.

W przerwie w przedstawieniu królowa zabrała rodzinę na kolację do wegetariańskiej restauracji Gemyse mieszczącej się w ogrodach Tivoli.

Na zakończenie przedstawienie królowa wraz z tancerzami otrzymali owacje na stojąco i pojawiali się na scenie kilkukrotnie. 

Monarchini odpowiadała za projekt kostiumów oraz scenografii, natomiast Oh Land skomponował muzykę, a Possokho przygotował choreografię. Jej Wysokość po raz pierwszy była częścią produkcji w 2001 roku, kiedy powstała „Miłość w Skarnkassen”, a tym samym Królowa mogła świętować 20-lecie jako scenografka w Tivoli.

facebook/detdanskekongehus

facebook/detdanskekongehus

Birger Storm

Birger Storm

Birger Storm

Birger Storm

3 grudnia para książęca przyjęła w pałacu Fryderyka VIII prezesa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka Roberta Spano. Prezes Spano wraz z wiceprezesem Jonem Fridrikiem Kjølbro przybyli do Danii z oficjalną wizytą. W spotkaniu uczestniczył również minister sprawiedliwości Nick Hækkerup.Europejski Trybunał Praw Człowieka powstał w 1959 r. i ma siedzibę w Strasburgu we Francji. Trybunał, który podlega Radzie Europy, jest ponadnarodowym sądem w Europie zajmującym się sprawami związanymi z łamaniem Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.

Keld Navntoft, Kongehuset

Keld Navntoft, Kongehuset

5 grudnia w drugą niedzielę adwentu udostępniono nakręcony przez księżniczkę Josephine świąteczny filmik z przystrojoną choinką. 

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez DET DANSKE KONGEHUS 🇩🇰 (@detdanskekongehus)

8 grudnia księżna Mary uczestniczyła w przyjęciu bożonarodzeniowym z młodymi pacjentami onkologicznymi w Rigshospitalet. Tradycją stało się już, iż każdego roku księżna odwiedza Towarzystwo Onkologiczne, które jest miejscem spotkań dla pacjentów w wieku 15-29 lat. Ten wieczór księżna spędziła na miłych rozmowach przy grzanym winie i plasterkach jabłek.

Keld Navntoft, Kongehuset

Keld Navntoft, Kongehuset

Keld Navntoft, Kongehuset

9 grudnia do kiosków trafił numer magazynu Femina. Na okładce znalazła się księżna Mary, a w środku wywiad dotyczący jej ostatniej podróży do Burkina Faso. Wywiad przeprowadziła Tine Bendien, a zdjęcia wykonała Marie Hald.

"Księżniczka Mary w Burkina Faso: „Musimy pomóc tym, którzy najbardziej potrzebują naszej pomocy"

Tak łatwo można to powiedzieć. Mówi to księżna Mary. Świadomie wykorzystuje swoją pozycję i platformę do pracy na rzecz lepszego i bardziej równego świata. Pojechaliśmy z księżną do Burkina Faso, aby skupić się na prawach kobiet i dziewcząt. Dołącz do nas na emocjonującą i pouczającą wizytę.

W stolicy Burkina Faso, Wagadugu, panuje 42º w cieniu. Dziewczyna siedzi nieruchomo na czerwonym plastikowym krześle, jej bose stopy nie sięgają ziemi.

Nazywa się Latifatou.  Ma sześć lat. Czeka.

Pięć innych dziewcząt i kobiet siedzi z nią w rzędzie na podwórku Gisèle Kambou Center. Oni też czekają. Długo. Cisza. Nastrój jest przygnębiający.

Nie dlatego, że księżna Mary jest w drodze. To dlatego, że muszą jej powiedzieć o czymś trudnym i co jest tabu.

Centrum prowadzone jest przez organizację Voix des Femmes i pomaga dziewczętom i kobietom, które padły ofiarą przemocy. Obrzezanie, małżeństwo dzieci, gwałt.

Przybywa księżna, przysuwa swoje plastikowe krzesło bliżej małej Latifatou oraz pięciu młodych dziewcząt i kobiet i siada twarzą do nich.

Jedna po drugiej opowiadają swoją historię. Latifatou wydaje się być w szoku i nawet nie może, to jej matka jest w szeregu i wyjaśnia, jak biedna wdowa musiała zostawić córkę u dziadków, a babcia bez jej wiedzy obrzezała córkę.

„Boli ją żołądek” – mówi kilka razy matka. W Burkina Faso tematem tabu jest zajmowanie się tym, o co w tym wszystkim chodzi: ból jest między nogami.

Matka zerwała z dziadkami i szukała pomocy dla córki, której narządy są uszkodzone.

-Więc to już prawie koniec?

- Tak. Ale tak naprawdę nie jest. Podróż się skończyła, ale plan dnia… można powiedzieć, że przed nami długa droga.

-Jakie są emocje związane z tym doświadczeniem?

- Tak… jest wiele emocji, wiele myśli. Coś, co może być trudne do zaakceptowania, to wielka nierówność istniejąca w kraju takim jak Burkina Faso. Że prawa kobiet i dziewcząt nie są szanowane ani egzekwowane.

- Nie mają możliwości zdobycia wykształcenia lub uczestnictwa na równi z braćmi. I są poddawane naprawdę brutalnym naruszeniom ich praw człowieka. To jest tak złe i niesprawiedliwe, jak tylko może być.

Czy skłania to do refleksji nad przypadkowością życia?

- Tak, nie możesz nie myśleć. Że masz szczęście urodzić się w kraju takim jak Dania, a zwłaszcza jako dziewczyna, ponieważ jesteś na równych prawach ze swoimi braćmi, masz równe szanse i prawa i możesz uczestniczyć na tym samym poziomie i uzyskać dostęp do tego, co społeczeństwo ma do zaoferowania.

- Możesz uwolnić swój pełny potencjał i realizować swoje marzenia(...)

Pytałem o magię dnia wczorajszego…?

- Tak, i wiesz co - Myślałam trochę więcej o tym pytaniu, ha ha. Bo fajnie byłoby móc wyczarować, i trzymam się tego, co wczoraj powiedziałam: Że jest tyle wyzwań, które nakładają się na siebie i są ze sobą powiązane, że pragnienie jednej rzeczy może nie rozwiązać wszystkiego.

 _Więc trudno mi było odpowiedzieć na cokolwiek innego niż to, że dzieci muszą mieć dostęp do edukacji, aby zabezpieczyć swoją przyszłość. Ale… powrót do Burkina Faso – odwiedziłam ten kraj pięć lat temu – jest bardzo kontrastowy. Za pierwszym razem był pokój, był wielki optymizm i entuzjazm, a „teraz robimy to razem i tworzymy zmianę, której wszyscy pragniemy”.

- Tym razem doświadczam kraju naznaczonego terrorem i konfliktem. Więc gdybym miał życzyć tylko JEDNEJ rzeczy, byłoby to, że można by zapewnić pokój i stabilność, bo bez pokoju nie da się stworzyć rozwoju.

Ale czy to nie idzie w złym kierunku?

- To bardzo przerażające i niepokojące… rozwój, który się teraz dzieje.

-Teraz chodzi o kobiety i dziewczyny. Pytanie brzmi, czy większa równość nie będzie w ogóle koniecznym punktem wyjścia do lepszego świata?

- Całkowicie się z tym zgadzam i… mamy tak wiele przykładów i dowodów na to, że kiedy kobiety mają dostęp do możliwości, to nie tylko poprawiają swoje warunki życia, swojej rodziny, rozwijają swoje społeczności, przyczyniają się do poprawy przyszłości ich kraju.

-Trzy kobiety ze spółdzielni ryżowej całkowicie zgodziły się, że kobiety są silniejsze od mężczyzn?

- Byłam w wielu różnych miejscach w Afryce, a także na innych kontynentach z tą agendą i nie ma znaczenia, dokąd pojedziesz: nawet w sytuacjach kryzysowych kobiety są bardzo silne, są zasobem do wykorzystania w trudnych sytuacjach, ponieważ tak bardzo chcą dobrze dla innych, można powiedzieć, że podtrzymują nadzieję.

-Jeśli nie jesteś z góry feministką, to stajesz się nią?

- Tak. Ha ha…

Księżniczka nie mówi nic więcej. Feminizm prawdopodobnie należy do działu tematów potencjalnie wybuchowych. Następnie rozmawiamy o konieczności odwiedzenia miejsc takich jak Burkina Faso. Że to coś więcej niż obowiązek.

- Chodzi o ludzkość. Wykorzystuje moją platformę, moje stanowisko i kraj, do którego należę – który również ma tę agendę jako priorytet we współpracy rozwojowej. To właśnie to napędza. Musimy pomóc tym, którzy najbardziej potrzebują naszej pomocy.

Więc na kobiety czy na mężczyzn powinniśmy tutaj stawiać?

- To WSZYSCY. Równość płci nie jest kwestią kobiet, to program dla wszystkich, ponieważ dotyczy wszystkich. I nie ma znaczenia, czy rozmawiasz z kobietami w Burkina Faso, czy w Danii. Oczywiście musimy być w tym RAZEM. Wiemy różne rzeczy, po prostu musimy zrobić miejsce na nasze różnice i na to, w czym jesteśmy dobrzy.

-Masz ochotę pomóc kobietom ze spółdzielni ryżowej, które potrzebują 100 000 koron na nową studnię…

- Tak, to prawda. Nie możesz powiedzieć, że nie masz na to ochoty. Ale rodzaj rozwoju, jakiego pragniemy – i może to zabrzmieć nieco banalnie – to pomoc w samopomocy. 

Celem duńskiej strategii polityki rozwoju jest powiązanie działań rozwojowych, pokojowych i humanitarnych. Musimy pomagać na wiele różnych sposobów i musi to być zaaranżowane. Na przykład, gdybyś dał tym kobietom ciężarówkę, aby mogły pojechać i odebrać ryż, jak długo miałyby tę ciężarówkę, zanim zabraknie części zamiennych do konserwacji? Nie jest to więc rozwiązanie długoterminowe. Trzeba stworzyć nadzieję i szanse.

Jednym z dylematów w Burkina Faso są silne i wiążące normy kulturowe i społeczne, które podważają prawo dziewcząt i kobiet do decydowania o własnym ciele. I stoją w opozycji do postępowego ustawodawstwa w tej dziedzinie.

Pokazuje potrzebę działania całościowego - samo prawodawstwo nie zawsze wystarcza. Należy również skoncentrować się na zmianie zachowania poprzez nową wiedzę i informacje. Najlepsza i najbardziej zrównoważona zmiana ma miejsce, gdy populacje same ją tworzą.

Kiedy sami zdecydują, że na przykład szkodliwa praktyka, taka jak obrzezanie, nie pasuje już do ich rozwoju społecznego. Wymaga to nieustannego wysiłku, więc musimy trzymać się optymizmu: liczy się to, co robimy.

Czym jest dobre życie?

O, dobre życie… co to jest dobre życie… Kiedy się jest szczęśliwym, ha ha. Dobre życie… Dobrze jest czuć się bezpiecznie. Czuć, że podstawowe potrzeby są zaspokajane. Kto ma miłość. Kto jest kochany. Że troszczysz się o innych. Że jesteś zdrowy. Że masz możliwości i wybór oraz odpowiednią wiedzę do dokonywania wyborów.

Księżniczka Mary mówi pośrednio o sobie. Oparta na podstawowych potrzebach własnego życia. Ale to, co mówi, naprawdę odnosi się do nas wszystkich. Nie tylko kobiety i dziewczęta w Burkina Faso."

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez feminadk (@feminadk)

Tego dnia opublikowano również informacje na temat Royal Run 2022, który odbędzie się 6 czerwca.

Wśród miast-gospodarzy jest dwóch debiutantów, a mianowicie bieg zagości po raz pierwszy w Kolding i Næstved.

Aarhus było gospodarzem Royal Run w 2018 i 2019 roku i powróci po kilkuletniej przerwie, podczas gdy Aalborg i Kopenhaga/ Frederiksberg są gotowe powtórzyć bieg po raz czwarty z rzędu.

"Miło jest widzieć, jak duży stał się Royal Run. Nie mogę się doczekać tego lata, kiedy ponownie poprowadzimy razem Royal Run"- powiedział książę Fryderyk w krótkiej zapowiedzi biegu.

10 grudnia w Międzynarodowy Dzień Praw Człowieka księżna Mary udostępniła post z krótką wiadomością oraz opisem swojej ostatniej podróży.

„Pod koniec października odwiedziłem Burkina Faso, jeden z najbiedniejszych krajów świata. Burkina Faso jest nękana przez zmiany klimatyczne, konflikty i niestabilność, a około 7% populacji żyje jako osoby wewnętrznie przesiedlone. Ma to poważne konsekwencje - szczególnie dla najbardziej wrażliwych grup, którymi często są dziewczęta i kobiety. Które muszą walczyć o dostęp do szkoły.

Pozytywne było to, że dziewczęta otrzymały pomoc we wspieranym przez UNICEF Centrum Gisèle Kambou, które odwiedziłam wraz z ministrem pomocy rozwojowej Flemmingiem Møllerem Mortensenem. Centrum nie może dotrzeć do wszystkich, ale pomaga jak największej liczbie dziewczynek – m.in. w uzyskaniu wykształcenia i dostępie do świadczeń z zakresu zdrowia reprodukcyjnego.

Dania ma silny głos na świecie, jeśli chodzi o warunki i prawa dziewcząt i kobiet. To są wysiłki, które z dumą wspieram. Dziękuję dziewczynom za wstanie i opowiedzenie swoich historii. Chciałabym skorzystać z mojej platformy, aby je rozwijać i zwiększać świadomość potrzeby pomocy tam, gdzie możemy.

Szczęśliwego Międzynarodowego Dnia Praw Człowieka dla wszystkich!"

facebook/detdanskekongehus

facebook/detdanskekongehus

"Świąteczny nastrój rozprzestrzenia się po całym mieście i sprawia, że ​​deszczowa wieczorna wycieczka z Grace jest trochę bardziej przytulna. Szczęśliwej trzeciej niedzieli Adwentu" - takie pozdrowienia przesłała księżna 12 grudnia.

"Świąteczny nastrój się rozprzestrzenia. Szczęśliwej trzeciej niedzieli Adwentu" - kilka godzin wcześniej opublikowano krótkie życzenia od całej rodziny, które zilustrowano kolejnymi dekoracjami świątecznymi.

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez DET DANSKE KONGEHUS 🇩🇰 (@detdanskekongehus)

Następnego dnia wydano oficjalny komunikat, że księżna otworzy nowe centrum wiedzy na Uniwersytecie w Kopenhadze, które zostanie nazwane Crown Princess Mary Center –  którego celem będzie rozwiązywanie problemów poprzez badania i związki partnerskie.

 Nowe centrum ma na celu zbudowanie interdyscyplinarnego środowiska wiedzy, które koncentruje się na znajdowaniu nowych rozwiązań aktualnych wyzwań społecznych z ludźmi w centrum. Jej Królewska Wysokość zostanie – oprócz nadania centrum nazwy – członkiem „Komitetu Doradczego” centrum, który będzie pełnił funkcję doradczą w związku z rozwiązaniem zadań centrum.

"Dania ma silną tradycję tworzenia zmian poprzez szerokie partnerstwa. I tutaj badania są ważnym graczem. Nie mogę się doczekać wykorzystania nowego centrum w celu udostępnienia spostrzeżeń i metod badań decydentom oraz wniesienia wiedzy, która inspiruje innowacyjne rozwiązania z korzyścią dla nas, ludzi i naszych społeczności", powiedziała Mary.

Nowe centrum wiedzy zostało utworzone na Wydziale Nauk Humanistycznych, Społecznych, Teologii i Prawa Uniwersytetu w Kopenhadze dzięki dodatkowemu grantowi Realdanii.

Wraz z komunikatem opublikowano nowy portret księżnej.

Stine Heilmann

Trzy dni później dwór królewski wydał kolejny komunikat, niestety z niepokojącymi informacjami.

"Księżna Mary uzyskała dzisiaj pozytywny wynik testu na obecność COVID-19.

Księżna miała dzisiaj, w środę 15 grudnia 2021 r., pozytywny wynik testu na obecność COVID-19.

Jej Królewska Wysokość przebywa w izolacji w Pałacu Fryderyka VIII w Amalienborgu. U innych członków rodziny nie stwierdzono infekcji.

W związku z wynikiem testu Royal House otrzymuje poradę od duńskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa Pacjentów w zakresie wykrywania infekcji. Księżna pozostanie w odosobnieniu, dopóki, zgodnie z obowiązującymi wytycznymi, nie będzie można przerwać izolacji”.

"W tym miejscu w czwartą niedzielę Adwentu chcielibyśmy przedstawić dwóch nowych mieszkańców naszego domu. Nieco ponad sześć tygodni temu Grace została mamą dwóch najsłodszych psiaków... ku wielkiej radości nas wszystkich." - napisała 19 grudnia w poście rodzina książęca. Post zilustrowały urocze zdjęcia wykonane przez księżną Mary i księcia Vincenta.

20 grudnia ogłoszono, iż Fundacja Mary przekazuje swoją szczególną darowiznę na rzecz Centrum Gisèle Kambou, które pomaga dziewczętom i kobietom w Burkina Faso w Afryce.

Dzięki darowiźnie fundacja spróbuje przyczynić się do zapewnienia większej liczbie dziewcząt dostępu do edukacji, a tym samym lepszej przyszłości w Burkina Faso, jednym z najbiedniejszych krajów świata, charakteryzującym się zmianami klimatycznymi, konfliktami i niestabilnością.

Księżna Mary, czołowa postać Fundacji Mary, niedawno odwiedziła ciężko dotknięty kraj afrykański, aby skupić się na prawach dziewcząt i kobiet.

W Burkina Faso Mary odwiedziła Centrum Kambou, które obecnie otrzymuje specjalną darowiznę z Fundacji Mary.

"Dziewczęta i młode kobiety w Burkina Faso walczą o zapewnienie swoich najbardziej podstawowych praw. Spotkanie dziewczyn, które na przykład były obrzezane, było bolesne. Żyjąc z codziennym bólem i problemami zdrowotnymi, ponieważ zostali obrzezani wbrew swojej woli. Ale daje nadzieję, że istnieją silne i uzdolnione organizacje, które dają dziewczętom wyciągniętą rękę i pomagają im najlepiej, jak potrafią - między innymi. z uzyskaniem wykształcenia i dostępem do opieki zdrowotnej reprodukcyjnej.

Pomoc, jaką Centrum Gisèle Kambou udziela dziewczętom, zwiększa ich szanse na lepszą przyszłość i zapewnienie dzieciom lepszych warunków niż te, które same otrzymały. Bardzo się cieszę, że w Fundacji Mary możemy umożliwić centrum większej liczbie dziewcząt i przyszłych matek dostęp do edukacji, aby zapewnić im lepszą przyszłość. A potem chciałabym podziękować młodym kobietom i dziewczętom za wstanie i opowiedzenie swoich historii "– napisała Mary, której darowizna z Fundacji Mary wynosi 50 000 dolarów.

Mary Fonden każdego roku przyznaje specjalną darowiznę Fundacji na rzecz projektu lub organizacji, która wykazała szczególny potencjał i który realizuje cele fundacji. Centrum Gisèle Kambou jest prowadzone przez organizację pozarządową Voix de Femmes, założoną w 2005 r. i posiada lokalne oddziały w 7 z 13 regionów Burkina Faso. Ośrodek wspiera również UNICEF.

Stine Heilmann 

Poniżej księżna wraz z personelem centrum Gisèle Kambou, lider centrum Raphaël Zongonaba, prezes Voix de Femmes Mariam Lamizana, ambasador Danii w Burkina Faso Steen Sonne Andersen i minister rozwoju Flemming Morller Mortensen.

Birgit Baunehøj

Następnego dnia Fundacja opublikowała krótką wiadomość od księżnej z podsumowaniem mijającego roku.

Stine Heilmann / Mary Fonden

"Teraz 2021 się kończy. Podobnie jak w zeszłym roku, był to rok szczególny. Zaczęliśmy rok od zamknięcia i restrykcji - a teraz niestety kończymy go również powrotami do szkoły i obawami, że Boże Narodzenie nie będzie takie, jak się spodziewaliśmy, z powodu kolejnej fali koronawirusa. Najlepszą rzeczą, jaką możemy zrobić, to być dla siebie najlepsi, jak potrafimy – i mamy nadzieję, że tym razem przejdziemy przez to szybko.

 Rok 2021 to rok, w którym my w Fundacji Mary, jak wiele innych, staraliśmy się wrócić do codziennego życia sprzed 2020 roku, który był rokiem naznaczonym dystansem społecznym i w efekcie dużym wzrostem samotności. Dużo wróciło do porządku, a także praca Fundacji Mary była normalniejsza niż rok wcześniej. Udało nam się kontynuować nasze projekty, uruchomiliśmy nowe projekty, zdobyliśmy nową wiedzę i użyliśmy naszego głosu, aby spróbować przełamać tabu i stworzyć nadzieję.

I było jasne, że nasza praca była potrzebna. Ponieważ chociaż większość z nich wróciła do normy, naprawienie skutków przestojów wymaga czasu. Dotyczy to między innymi dobrego samopoczucia w szkole i samotności wśród młodych ludzi.

Tegoroczne Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej przyszły w czasie, gdy naprawdę potrzebowaliśmy jedności. A w Fundacji Mary zdecydowaliśmy się wykorzystać finały Mistrzostw Europy jako okazję do wsparcia społeczności, a tym samym do walki z samotnością. Razem z DR, DBU i Østifterne zachęcaliśmy Duńczyków do spotkania się i zorganizowania piłkarskiej imprezy z sąsiadami na osiedlowej drodze, na piętrze lub w innych miejscach w okolicy. A Duńczycy naprawdę podjęli wyzwanie. W całym kraju w ośrodkach opieki dziennej, domach opieki, drogach mieszkalnych, kempingach oraz w domach komunalnych i gospodarstwach rolnych odbywały się imprezy Fantastic Football Party. Odwiedziłam nawet jedną z imprez na ulicy mieszkalnej w Rødovre, gdzie organizatorzy chcieli zebrać wszystkich starych i nowych sąsiadów po pewnym czasie społecznego dystansu. Bycie częścią było zarówno przytulne, jak i świąteczne.

Od 2020 roku, wraz z Voldem, Amager i Hvidovre Hospital oraz Østifterne, wspólnie z Dialog mod Vold, Hvidovre Hospital i Østifterne, podejmujemy wysiłki w ramach projektu „Razem bez przemocy”, aby zapewnić, że pary oczekujące dziecka żyjące z przemocą i brutalnymi konfliktami zostaną wyśledzone i otrzymają potrzebną pomoc przejść do życia bez przemocy. I teraz widzimy, że narzędzie działa. Znajdujemy 2-4 pary tygodniowo, których wcześniej nie znaleziono. Kiedy para wcześnie otrzyma niezbędne wsparcie, pomagamy nie tylko im, ale także nienarodzonemu dziecku w lepszym starcie w życiu. Dlatego obecnie zastanawiamy się, w jaki sposób możemy przenieść dobre doświadczenia na inne grupy zawodowe. Musimy wyposażyć więcej specjalistów, aby byli w stanie wykrywać i radzić sobie z przemocą partnerów wśród kobiet w ciąży i par z dziećmi – tak, aby jeszcze więcej osób mogło dorastać w życiu bez przemocy.

Po kilku latach ścisłej współpracy z Børns Vilkår i Save the Children, w 2019 roku uruchomiliśmy program Skolestyrken: holistyczny program dobrego samopoczucia w szkole, który angażuje wszystkich w szkole i wokół niej w ważną pracę nad identyfikacją i zwalczaniem nękania.

Wdrożenie zostało niestety opóźnione z powodu zamknięcia szkół, które wiązały się z koniecznością planowania nauczania w domu, testów i ograniczeń. Jednak w 2021 r. program wszedł w życie, a 18 szkół wdrożyło teraz pełny program School Force. A komunikaty ze szkół na szczęście naprawdę dobrze wróżą: School Force przekazuje wszystkim pracownikom szkoły wspólną wiedzę i podejście do tworzenia dobrego samopoczucia i przeciwdziałania mobbingowi. I wszyscy wiedzą, co zrobić, gdy dochodzi do znęcania się. W nadchodzącym roku program rozpocznie jeszcze więcej szkół, a my zaczniemy oceniać efekty programu.

Od wielu lat rozmawiamy o samotności – i z niepokojem przyglądaliśmy się dużej liczbie, zwłaszcza młodych ludzi, którzy twierdzą, że czują się samotni. Ale co można zrobić, aby pomóc tym, którzy z samotności czują się samotni? Aby być mądrzejszym, w 2021 roku opublikowaliśmy badanie, w którym przyjrzeliśmy się, co sprawdza się w walce z samotnością. Niestety badanie nie dostarczyło jasnej i jednoznacznej odpowiedzi, co jest najlepsze do zrobienia, ale pokazuje, że działa, aby coś zrobić i że działa, aby zrobić kilka różnych rzeczy jednocześnie. Jest to m.in. dobry pomysł zarówno na pomoc samotnym osobom w sieci, jak i indywidualną pomoc psychologiczną. Teraz wykorzystujemy doświadczenia z nowego badania do opracowania nowego programu samotności skierowanego do młodych ludzi zmagających się z samotnością. Więcej na ten temat w 2022 roku.

Rok 2021 był również rokiem, w którym w Fundacji Maryi zagłębiliśmy się w coś, co jest dla nas, ludzi najważniejsze, a mianowicie w nadzieję. Nadzieja staje się szczególnie ważna, gdy doskwiera życie. Nadzieja na zmianę może być tym, co sprawia, że ​​się nie poddajesz i walczysz dalej. I odwrotnie, trudno sobie wyobrazić coś gorszego niż dotarcie do miejsca, w którym czuje się, że zniknęła wszelka nadzieja. Nadzieja może być światłem, które wskazuje nam drogę z ciemności, podobnie jak poinsecja, która była jednocześnie ostrzeżeniem, że zbliża się coś nowego.

Kiedy 14 lat temu założyliśmy Fundację Mary, postanowiliśmy pracować nad tworzeniem nadziei. Ale pytanie brzmi, co tak naprawdę rozpala nadzieję w indywidualnym człowieku, gdy życie jest trudne? Zapytaliśmy o to niedawno w ankiecie przeprowadzonej wśród osób, które nawet próbowały przeżywać trudne chwile.

Odpowiedź była jasna: daje nadzieję, gdy inni ludzie wyciągają rękę, okazują zainteresowanie lub są dobrym wzorem do naśladowania. I odwrotnie, jeśli czujemy się pozostawieni samym sobie i nie ma komu chwycić ręki, którą wyciągamy – nadzieja może zgasnąć.

Dlatego też jest bardzo jasne, że wszyscy możemy pomóc w tworzeniu w sobie większej nadziei. Możemy chwycić wyciągniętą rękę. A także wyciągnij rękę i pokaż, że tam jesteśmy.

Już niedługo Boże Narodzenie. I nie ma lepszego czasu niż teraz, aby dać nadzieję komuś, kto jej potrzebuje. 

Życzę wszystkim Wesołych Świąt." - księżna Mary

facebook/maryfonden

23 grudnia fundacja udostępniła życzenia świąteczne od Mary.

"Co roku zazwyczaj przesyłam świąteczne pozdrowienia na temat naszej pracy w Mary Fonden. Tym razem było trochę inaczej, odkąd nagrałam to na własnym telefonie z powodu koronowirusa.

W tym roku moje życzenia dotyczy rozpalania nadziei. I jak wszyscy możemy pomóc tworzyć w sobie nadzieję.

Wesołych Świąt dla wszystkich. "

"Świąteczne pozdrowienia z zamku Marselisborg, gdzie Jej Wysokość Królowa i rodzina książęca świętują Boże Narodzenie" - napisała pod zrobionymi przez siebie zdjęciami księżna Mary.

facebook/detdanskekongehus

facebook/detdanskekongehus

W Wigilię królowa oraz książę Fryderyk z rodziną udali się na nabożeństwo w katedrze w Aarhus. Nabożeństwo sprawował proboszcz Henrik Grøndal Lund.

Mikael Rieck

Mikael Rieck

Mikael Rieck

Mikael Rieck

Mikael Rieck

Mikael Rieck

Mikael Rieck

Mikael Rieck

Następnego dnia o 10 cała rodzina, która spędzała święta w Marselisborg ponownie pojawiła się na nabożeństwie w katedrze w Aarhus.

Mikael Rieck

Mikael Rieck

Mikael Rieck

Mikael Rieck

Mikael Rieck

Mikael Rieck

Mikael Rieck

Mikael Rieck

Mikael Rieck

Mikael Rieck

Mikael Rieck

Mikael Rieck

31 grudnia królowa Małgorzata wygłosiła noworoczne przemówienie do Duńczyków, które było transmitowane na żywo.

"Dzisiejsza noc jest ostatnią nocą starego roku. Nazywamy to - Sylwesterem.

To jest nowy rok, który świętujemy. Patrząc wstecz, wyrażamy nadzieję i oczekiwanie na cały nowy rok.

Koronawirus odcisnął swoje piętno na życiu przez ostatnie dwa lata i trudno było przez nie przejść. Postawił wiele wyzwań, do których wszyscy musieliśmy się przyzwyczaić, zarówno dużych, jak i małych.

W 2021 roku byliśmy w stanie złagodzić ograniczenia i czuliśmy, że codzienne życie zbliża się do normy; ale niestety, koronawirus ponownie się uderzył, tym razem w jeszcze bardziej zaraźliwej wersji. Władze po raz kolejny zostały zmuszone do podjęcia szeregu decyzji, które pod wieloma względami mogą wywoływać dyskofort i które wpływają na nasze codzienne życie. Wielu znowu musi podjąć dodatkowy wysiłek. Dotyczy to nie tylko tych, którzy pomagają wykrywać i ograniczać infekcje, a także tych, którzy leczą chorych i którzy z kolei muszą pracować bardzo ciężko, aby to wszystko przezwyciężyć. Chociaż trudno jest nam ponownie żyć z ograniczeniami w naszym codziennym życiu, wierzę, że istnieje szerokie zrozumienie, że jest to konieczne. Stoimy przed wspólnym wyzwaniem i wszyscy musimy wziąć odpowiedzialność za zapewnienie bezpiecznego przejścia naszego społeczeństwa przez pandemię.

Niektórym zawdzięczamy szczególne podziękowania, innym, których możemy nie zauważać w naszym codziennym życiu: to naukowcy spędzają dni i lata na zagłębianiu się w substancję, do której większość z nas nie ma zbyt dużego wglądu. To w dużej mierze ci, którzy pomogli powstrzymać infekcję i którzy w niewiarygodnie krótkim czasie opracowali szczepionki przeciwko koronawirusowi.

Wiedza i wgląd pomogły nam podczas pandemii i pokazały nam, że nowa wiedza niesie ze sobą postęp. Przypomina nam się, że do nieznanemu musimy stawić czoła raczej z ciekawością, ciekawością i pomysłowością niż ze strachem.

To samo dotyczy kwestii klimatu. Kiedy ropa i węgiel zanieczyszczają naszą planetę, musimy rozwijać lepsze źródła energii. Wielkie farmy wiatrowe wznoszą się na morzu i obracają potężne siły natury z korzyścią dla nas wszystkich. W przygotowaniu są kolejne, na przykład „zielone” paliwa do samolotów i statków oraz ambitne propozycje wychwytywania CO2 i składowania go pod ziemią. Nauka i technologia mogą pomóc nam osiągnąć cele neutralności klimatycznej i zrównoważonego rozwoju. Stoimy przed wielkimi wyzwaniami i zobowiązaniami, nie tylko w trosce o przyszłe pokolenia. Wszyscy musimy sobie z tym poradzić - na czas!

Kiedy byłam dzieckiem, dowiedzieliśmy się, że w Danii mamy około czterech milionów mieszkańców. Teraz jesteśmy blisko sześciu milionów.

Jako kraj i jako naród musimy znaleźć wspólny kierunek, aby nadążać. Nigdy nie było nas tylu w tym kraju. Jeden biegnie po patykach i kamieniach, inny woli spacerować po okolicy; ale są tacy, dla których droga wcale nie jest gładka.

Dotyczy to zwłaszcza osób, które borykają się z niepełnosprawnością.

U niektórych łatwo to zauważyć, jakby siedział na wózku inwalidzkim. W innych zaburzenie jest niewidoczne. Może to być choroba psychiczna, przewlekły ból lub coś zupełnie innego.

Wspólne dla wszystkich, którzy muszą żyć z niepełnosprawnością, jest to, że utrudnia to życie i że nie zawsze spotykasz się ze zrozumieniem i szacunkiem – być może wręcz przeciwnie.

Niektóre osoby niepełnosprawne są wręcz dyskryminowane, a może nawet spotykają się z drwinami i dokuczaniem. Może to być spowodowane bezmyślnością i ignorancją; ale bez względu na wszystko, to jest złe i powinniśmy się tego trzymać! Musimy dać sobie czas nie tylko na pomoc, ale także na uczenie się od siebie nawzajem. Traktowanie wszystkich z szacunkiem nie powinno być trudne.

Musimy spotykać się z naszymi bliźnimi z otwartością. Historia życia innych może uczynić nas mądrzejszymi. Odzwierciedlenie własnego życia w innych może być przemyślane i inspirujące. Poznajesz siebie na spotkaniu z innymi.

Kiedy jesteś młody, dążysz do uznania; tak bardzo chce się zwracać na siebie uwagę, być widzianym - najlepiej by być wyjątkowym - tak jak inni!

Ale bycie człowiekiem to w dużej mierze samodzielność, poznawanie siebie. Jest w tym rozwój - wystarczy na całe życie!

Tutaj, w ciemną zimę, możemy spojrzeć wstecz na lato, które myślę, że zostanie na długo zapamiętane. Reprezentacja mężczyzn w piłce nożnej oferowała doświadczenia, które połączyły całą Danię. Wszędzie były czerwono-białe kolory i flagi, a na ulicach panował wiwat. Również w Tokio odbyły się zawody, z których wszyscy możemy być dumni – zarówno podczas igrzysk olimpijskich, jak i paraolimpijskich.

Nowy rok to także klasa sama w sobie. Tego lata największy na świecie wyścig kolarski, Tour de France, obejmie kilka etapów w Danii. Start będzie w Kopenhadze, a wyścig będzie przebiegać z Roskilde przez most nad Wielkim Bełtem i zakończy się w Sønderborg. Będzie to duże wydarzenie, na którym będziemy mogli również pokazać, jak cudownie jest w Danii.

Minione lato dostarczyło mi wielu niezapomnianych wrażeń.

Wraz z księciem Fryderykiem i księciem Christianem w czerwcu z rocznym opóźnieniem stało się możliwe świętowanie i upamiętnienie Zjednoczenia w 1920 roku. Było to wielkie przeżycie dla całej trójki i dziękuję mieszkańcom z Południa za wspaniały dzień. Wyraźnie pokazano bardzo szczególnego ducha, jaki panuje w przygranicznym regionie. Dziś wieczorem przesyłam życzenia noworoczne mieszkańcom z południa, Duńczykom w południowym Szlezwiku i mniejszości niemieckiej w Danii.

Z wielką przyjemnością odwiedziłam tego lata Wyspy Owcze. Wyjazd, na który bardzo czekałam.

Zawsze przyjemnie jest poruszać się po pięknych wyspach, być witanym z ciepłą gościnnością i czuć zaangażowanie i pęd Wysp Owczych. Społeczność Wysp Owczych przeżywa imponujący rozwój. Z wielką wdzięcznością będę wspominała moją wizytę.

Przesyłam moje noworoczne życzenia wszystkim na Wyspach Owczych z ciepłym: Dziękuję za to lato!

Z niecierpliwością czekałam na letnią wizytę na Grenlandii; ale i tutaj koronawirus stanął na przeszkodzie. Wizytę można było przeprowadzić tylko jesienią i mocno ograniczyć. W zamian te kilka październikowych dni było wspaniałym przeżyciem, za które serdecznie dziękuję. Wszędzie witano mnie ciepłem i życzliwością, które dotknęły mnie głęboko. Chciałabym podziękować za niezapomniane dni i przesłać moje najcieplejsze życzenia noworoczne wszystkim na Grenlandii.

Każdego dnia emisariusze Danii rozwiązują duże i ważne zadania na całym świecie.

W starym roku sytuacja w Afganistanie w szczególności przysporzyła trosk. Wszyscy widzieliśmy szokujące obrazy z lotniska w Kabulu przedstawiające zdesperowanych ludzi w biegu.

W ciągu gorączkowych dni kilkaset osób zdołało ewakuować się w bardzo trudnych warunkach przeprowadzonych przez naszych wysłanników wspólnie z władzami duńskimi. To był imponujący wyczyn.

Moje najcieplejsze życzenia noworoczne kieruję dziś wieczorem do ambasadorów Danii.

Dotyczy to wszystkich, którzy są obecnie daleko od domu – na lądzie i na morzu – i tak samo do tysięcy Duńczyków, którzy przez lata zostali wysłani do Afganistanu i innych miejsc, w których Dania podjęła się zadań międzynarodowych. Musimy pamiętać o nich i ich bliskich. Jesteśmy im winni serdeczne podziękowania za ich wysiłek dla Danii.

Dania i Duńczycy są obecni na całym świecie. Myślę o wielu, którzy podróżowali krócej lub dłużej, lub którzy mają Danię jako tło i korzenie. Dziękuję im dziś wieczorem za lojalność wobec ich dawnej ojczyzny i z całego serca życzę im szczęśliwego nowego roku.

Siłom Zbrojnym, Agencji Zarządzania Kryzysowego i Policji przesyłam podziękowania za ich wysiłki w minionym roku, a także za ich czujność dzisiejszego wieczoru. Życzę im wszystkim szczęśliwego Nowego Roku.

Przez ostatni rok moja rodzina i ja wszędzie spotykaliśmy się z wielką uwagą i życzliwością. Dotyka nas wszystkich i pozwala nam cieszyć się naszymi zadaniami i codziennym życiem. To radość, że książę Fryderyk był obecny podczas wizyty państwowej w Niemczech. Jego wkład ma ogromne znaczenie, nie tylko dla biznesu – i robi to dobrze!

Księżna ma też wiele zadań, a w nowym roku będziemy obchodzić jej 50. urodziny, nie mogę się tego doczekać.

Książę Joachim i księżna Marie osiedlili się już w Paryżu. Tam pełnią służbę dla Danii i jestem dumna, widząc, jak bardzo oboje są zaangażowani w promowanie interesów Danii.

Już niedługo w nowym roku będziemy świętować 50. rocznicę mojego panowania. Nie stanie się to tak, jak sobie wyobrażaliśmy. Ale nie wolno rezygnować - uroczystość odbędzie się we właściwym czasie - później w ciągu roku.

Trudno mi pojąć, kiedy minęło tyle lat. Myślę, że minęły tak szybko.

Wiele się w tym czasie zmieniło; ale nie miłość moich bliskich i nie miłość mojego kraju.

Obyśmy wszyscy mieli szczęśliwego nowego roku!

BOGA CHROŃ DANIĘ"