14 września księżna Mary jako patron wzięła udział w 70. sesji Komitetu regionalnego WHO dla Europy. Z powodu pandemii COVID-19 sesja odbywa się w hybrydowo. Przewodniczący sesji oraz przedstawiciele biura prowadzą ją stacjonarnie w miasteczku ONZ, natomiast pozostali uczestnicy biorą w niej udział online. Księżna udała się do miasteczka ONZ, gdzie wygłosiła przemówienie, które mogli wysłuchać pozostali uczestnicy. W tym roku księżna po raz dziesiąty miała możliwość wygłosić przemówienie na sesji WHO. W swoim przemówieniu księżna podkreśliła między innymi wielki wysiłek i znaczenie pracowników służby zdrowia w walce z pandemią COVID-19, a także konsekwencje pandemii dla kobiet i dzieci. Mary mówiła również o znaczeniu szczepionek oraz o tym jak mogą one ratować i chronić życie, a także o wysiłkach na rzecz zwalczania oporności na antybiotyki. "Chociaż ta grupa zbiera się wirtualnie, aby wytyczyć dalszą drogę, mam nadzieję, że wszyscy mamy pokorę i otwartość, aby się uczyć - z tego czego doświadczyliśmy indywidualnie i zbiorowo podczas tej pandemii oraz od siebie nawzajem. Droga przed nami może wydawać się zniechęcająca. Wyzwania, przed którymi stoimy są naprawdę wielkie. Ale wierzę w poświęcenie i odwagę naszych pracowników służby zdrowia, a także w zaangażowanie i kreatywność naszych liderów zdrowia i decydentów. Wspólna praca, aby uczynić świat bezpieczniejszym i zdrowszym miejscem dla wszystkich jest najlepszą ze spuścizn, aby uhonorować tych, których straciliśmy w wyniku tego wirusa i nieocenionym darem dla dzieci w przyszłości" - powiedziała księżna.
Podczas spotkanie ministrowie zdrowia i wysocy przedstawiciele 53 państw członkowskich regionu europejskiego WHO, a także organizacje partnerskie i społeczne omawiali różne kwestie zdrowotne. W tym roku co zrozumiałe rozmowy zdominowała trwająca pandemia.
Ponadto księżna uczestniczyła w spotkaniu wysokiego szczebla z udziałem m. in. Regionalnego Dyrektora WHO dr. Hansa Kluge'a i dyrektorem generalnym WHO dr. Tedros Adhanom Ghebreyesus, który dał globalną perspektywę walki z pandemią COVID-19 Wśród przedstawicieli duńskich na posiedzeniu komitetu regionalnego znaleźli się minister ds. zdrowia Magnus Heunicke oraz dyrektor Søren Brostrøm, który od 2017 roku jest członkiem regionalnego komitetu WHO.
Przyszłoroczna 71. sesja Komitetu Regionalnego WHO odbędzie się w Kopenhadze.
Księżna odkąd została patronkę WHO w 2005 roku wspiera pracę organizacji w wielu obszarach, a w szczególności w zakresie zdrowia matek, dzieci i młodzieży, a także promocji zdrowia i zapobiegania chorobom poprzez szczepienia i pracę nad zwalczaniem oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe.
Księżna swoje spotkania podsumowała w krótkim wpisie na Instagramie. "Dziś uczestniczyłam w wirtualnej 70. sesji Europejskiego Komitetu Regionalnego WHO, na której COVID-19 był oczywiście przedmiotem dyskusji wśród 53 państw członkowskich uczestniczących online. Jak zauważył dyrektor generalny WHO, dr Tedros, "Wirtualne spotkania były kluczowym narzędziem w skoordynowanej globalnej walce z COVID-19". Ale spotkania wirtualne nie zapewniają tak bezcennej osobistej interakcji między ludźmi. Kiedy stajemy twarzą w twarz, łatwiej jest wymieniać się wiedzą, doświadczeniami i błędami. W odpowiedzi na to dyrektor regionalny dr Hans Kluge mówił dziś o utworzeniu forum internetowego, na którym państwa członkowskie i partnerzy mogą dzielić się ważnymi informacjami, tworząc w ten sposób podstawę do dalszej skoordynowanej wspólnej walki. Jak zasugerował Dyrektor Regionalny, ta nowa konieczność wymaga innowacji, odwagi i współpracy - tak, aby misja WHO dotycząca lepszego zdrowia dla wszystkich w każdym wieku była w zasięgu ręki."
"Dyrektorze Generalny, Dyrektorze Regionalny, Przewodniczący dr Alexey Tsoy, Szanowni Ministrowie, Dostojni Goście, Panie i Panowie,
Kiedy stałam przed Państwem na zeszłorocznej sesji Komitetu Regionalnego WHO dla Europy, nie wyobrażałam sobie, że rok później znajdziemy się w tych niezwykłych okolicznościach. Wydawałoby się to niezrozumiałe, gdybyś powiedział mi wtedy, że następne posiedzenie Komitetu Regionalnego odbędzie się zdalnie, miesiące po pandemii, która od wczesnej wiosny trzyma Region i większość świata w uścisku.
Teraz, gdy stoimy w obliczu najgorszego światowego kryzysu zdrowotnego od 100 lat, przypominają mi się słowa Winstona Churchilla, który kiedyś powiedział: „Zawsze jestem gotów się uczyć, chociaż nie zawsze lubię być uczony”.
Pandemia okazała się trudnym nauczycielem, testując nas, gdy się tego nie spodziewaliśmy, i zmuszając nas do płacenia za nasze błędy. Jestem pewna, że podobnie jak ja doświadczyliście niepewności, zmartwień i smutku w ostatnich miesiącach, gdy staramy się znaleźć sens w szybko zmieniających się wydarzeniach, ponieważ nie jesteśmy w stanie podążać za znanymi wzorcami życia codziennego i ponieważ nie możemy spędzać czasu z przyjaciółmi i bliskimi.
Dla wielu psychologiczne, emocjonalne, społeczne i ekonomiczne koszty pandemii będą odczuwalne przez wiele lat. Pandemia jeszcze bardziej uwydatniła nierówności w zdrowiu i obszary słabości, które istnieją w naszym regionie. Ale chociaż z pewnością zostaliśmy przetestowani w ostatnich miesiącach, mieliśmy również okazję, aby wspólnie się wiele nauczyć.
Po pierwsze, jako społeczeństwo nauczyliśmy się - choć dla wielu z nas nigdy nie było to wątpliwości - że nie ma opieki zdrowotnej bez personelu medycznego. Pracownicy służby zdrowia są podstawą naszych usług zdrowotnych. Ci odważni ludzie narażają się na niebezpieczeństwo, by służyć swoim współobywatelom. Pracowali przez całą dobę, aby zareagować na pandemię i utrzymać działanie innych podstawowych usług zdrowotnych i opiekuńczych. Mają i zasłużyli na naszą najgłębszą wdzięczność i szacunek, i zasługują na nasze niezachwiane wsparcie.
Rzeczywiście, to, jak skutecznie walczymy z COVID-19, zależy od tego, jak wspieramy naszych pracowników służby zdrowia. Obejmuje to szkolenie i przygotowanie ich, aby mieli narzędzia, których potrzebują, aby zapewnić bezpieczne i odpowiednie informacje oraz opiekę swoim społecznościom. Musimy chronić ich zdrowie fizyczne, traktować priorytetowo ich zdrowie psychiczne i zapewnić im niezbędne wsparcie, aby zmniejszyć ciężar martwienia się o własne życie, poza pracą ratującą życie.
Z przyjemnością dowiedziałam się, że w ramach Światowego Dnia Bezpieczeństwa Pacjenta, który odbywa się w tym tygodniu, WHO planuje opublikowanie projektu Karty Bezpieczeństwa pracowników służby zdrowia, poświęconej wspieraniu pracowników służby zdrowia i budowaniu zrównoważonej siły roboczej na przyszłość. Nigdy nie było ważniejszego momentu, w którym należy nadać priorytet bezpieczeństwu pracowników służby zdrowia w naszym regionie, ponieważ jest to bezpośrednio związane z bezpieczeństwem pacjentów.
Połowę pracowników służby zdrowia w Regionie Europejskim stanowią pielęgniarki i położne. W tym roku, ustanowionym Międzynarodowym Rokiem Pielęgniarki i Położnej, świętujemy kluczowy wkład, jaki wnoszą w opiekę przez całe życie. Wraz ze zmianami systemów opieki zdrowotnej pielęgniarki i położne przejmują coraz bardziej zaawansowane i wyspecjalizowane role, kierując zespołami, prowadząc badania, wpływając na politykę i wdrażając ją oraz edukując następne pokolenie. W sytuacji zagrożenia COVID-19 i nie tylko, musimy w nie inwestować i wspierać je, aby w pełni wykorzystały swój potencjał. Wszystkim pielęgniarkom, położnym, pracownikom służby zdrowia i opieki w całym Regionie Europejskim wyrażam mój najgłębszy szacunek i podziw i podziękowanie.
W ciągu 15 lat jako Patron Biura Regionalnego WHO na Europę miałem okazję skupić się na kilku konkretnych kwestiach zdrowotnych. Teraz COVID-19 nadał tym obszarom nowe poczucie pilności.
Zdrowie matek i dzieci w Regionie zawsze było priorytetem, ale pandemia naraziła dzieci i matki na nowe, alarmujące zagrożenie. Podczas gdy większość przypadków COVID-19 u osób w wieku od 0 do 19 lat jest łagodna, konsekwencje pandemii były poważne dla tej grupy. Mamy też raporty z krajów, organizacji obywatelskich i środowiska akademickiego potwierdzające, że przemoc wobec kobiet i dzieci nasiliła się podczas pandemii.
Dowiedzieliśmy się o ogromnej wartości naszego systemu edukacji w ostatnich miesiącach i możemy wyraźniej zobaczyć, jak ściśle jest on powiązany z naszym systemem opieki zdrowotnej i jak ważny jest dla ochrony zdrowia i dobrostanu dzieci. W miarę postępów podejście do pandemii w zakresie zdrowia publicznego musi uwzględniać ich wpływ na wszystkich, a zwłaszcza na dzieci.
Brak priorytetyzacji zdrowia matki i dziecka w fazie wychodzenia z pandemii odwróci wiele obiecujących korzyści, jakie region europejski osiągnął w ostatnich dziesięcioleciach.
Być może żaden obszar nie jest bardziej istotny dla zdrowia noworodków, dzieci i całego społeczeństwa niż szczepienia. Mocno wierzę w ratującą życie moc szczepionek i współpracowałem z Biurem Regionalnym, aby podzielić się przesłaniem, że szczepienie jest prawem i odpowiedzialnością dla wszystkich. Przed pandemią mieliśmy wiele powodów do dumy i otuchy z wyników naszych wspólnych wysiłków na rzecz ochrony ludzi przed chorobami, którym można zapobiec dzięki szczepieniom.
W 2019 roku 96% dzieci w Regionie otrzymało pierwszą dawkę szczepionki przeciw odrze i różyczce - to najwyższy wynik odnotowany w historii. Jednak 100000 przypadków odry zgłoszonych w 45 krajach w 2019 r., a teraz szybkie rozprzestrzenianie się COVID-19, wyraźnie podkreśla, że choroby zakaźne nie znają granic.
Wszyscy z niecierpliwością czekamy na dzień, w którym szczepionka ochroni nas przed COVID-19. Mam nadzieję, że kiedy nadejdzie ten dzień, zobaczymy większe wsparcie szczepionek i szacunek dla ich mocy w zakresie ochrony i ratowania życia. Jednak skupienie się na tym przyszłym kamieniu milowym nie powinno odwracać naszej uwagi od naszej dzisiejszej pracy, aby zlikwidować lukę szczepień w regionie za pomocą istniejących szczepionek, zwłaszcza wśród najbardziej narażonych populacji.
Chociaż czasami walczymy, aby przekonać ludzi o sile i bezpieczeństwie szczepionek, stajemy przed wyzwaniami związanymi z zapewnieniem bezpiecznego i właściwego stosowania antybiotyków. Strach przed COVID-19 podczas tej pandemii spowodował, że coraz więcej osób próbuje zapobiec infekcji lub samoleczenia poprzez nieprawidłowe stosowanie antybiotyków. Musimy pamiętać, że antybiotyki działają tylko przeciwko infekcjom bakteryjnym i że niewłaściwe stosowanie antybiotyków zwiększa ryzyko oporności na antybiotyki, a to naraża każdego, nawet na łagodne infekcje.
Powinniśmy dołożyć wszelkich starań, aby kryzys oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe nie pogłębiał się podczas walki z pandemią COVID-19. Ponieważ pierwszy europejski strategiczny plan działania WHO w zakresie zwalczania oporności na antybiotyki dobiega końca, Region podejmie nowy plan działania, który będzie kierował i wspierał kraje w nadchodzących latach. Będzie to niezbędne, aby stawić czoła wyzwaniu stawianemu przez AMR.
Zanim pandemia odbiła się na Regionie Europejskim, zdawaliśmy sobie sprawę, że czeka nas wiele wielkich wyzwań zdrowotnych. Wiedzieliśmy, że osiągnięcie naszych celów zdrowotnych, w tym SDG 3, wymaga oddanego, niestrudzonego, wspólnego działania.
To pierwsza sesja Komitetu Regionalnego naszego nowego Dyrektora Regionalnego. Chciałabym pochwalić pana, dr Kluge, za przywództwo, determinację i ducha współpracy, z jakim kierował pan reakcją regionu na COVID-19. Takie cechy są oczywiste w Twojej wizji „Zjednoczonego działania na rzecz lepszego zdrowia”, europejskiego programu prac, który zostanie omówiony na tym spotkaniu. W obliczu sytuacji zagrożenia zdrowia o bezprecedensowym zasięgu nauczyliśmy się, że rzeczywiście musimy być zjednoczeni, inaczej nie możemy liczyć na lepsze zdrowie dla wszystkich.
Ponieważ ta grupa zbiera się wirtualnie, aby wytyczyć dalszą drogę, mam nadzieję, że wszyscy mamy pokorę i otwartość, aby się uczyć - z tego, czego doświadczyliśmy indywidualnie i zbiorowo podczas tej pandemii oraz od siebie nawzajem. Droga przed nami może wydawać się zniechęcająca. Wyzwania, przed którymi stoimy, są rzeczywiście wielkie. Ale wierzę w poświęcenie i odwagę naszych pracowników służby zdrowia, a także w zaangażowanie i kreatywność naszych liderów zdrowia i decydentów - w was wszystkich. Z niecierpliwością czekam na spotkanie w następnym roku Komitetu Regionalnego - miejmy nadzieję, że osobiście - oraz na wzajemne słuchanie, uczenie się i znajdowanie inspiracji.
Wspólna praca, aby uczynić świat bezpieczniejszym i zdrowszym miejscem dla wszystkich, jest najlepszym ze spuścizny na cześć tych, których straciliśmy w wyniku tego wirusa, i nieocenionym darem dla dzieci przyszłości.
I like the whole outfit. I wasn't thrilled with the blouse, but seeing it with the pants and belt I liked it a lot better.
OdpowiedzUsuń